تریکوموناس واژینالیس: یک عفونت ناخوشایند ولی قابل درمان

تریکوموناس واژینالیس یک انگل میکروسکوپی است که باعث تریکومونیازیس می شود. این بیماری یک عفونت مقاربتی شایع و قابل درمان است. این بیماری هم مردان و هم زنان را مبتلا می کند، اما زنان بیشتر احتمال دارد علائم و عوارض داشته باشند. در این مطلب توضیح خواهیم داد که تریکوموناس واژینالیس چیست، چگونه منتقل می شود، چه علائم و نشانه هایی دارد، چگونه تشخیص و درمان می شود و چگونه می توان از آن پیشگیری کرد.

تریکوموناس واژینالیس چیست؟

تریکوموناس واژینالیس موجودی تک سلولی است که به گروه تک یاخته ها تعلق دارد. بدنی گلابی شکل و چهار تاژک آزاد دارد که به حرکت آن کمک می کند و یک غشای مواج (لایه نازکی از بافت) بخشی از بدنش را می پوشاند. همچنین دارای یک آکسواستایل (ساختاری میله مانند) است که از انتهای خلفی آن بیرون زده است.
تریکوموناس واژینالیس در دستگاه تناسلی تحتانی انسان زندگی می کند. در زنان، می تواند واژن، دهانه رحم، مجرای ادرار و مثانه را آلوده کند. در مردان، می‌تواند مجرای ادرار، پروستات و وزیکول‌های منی را آلوده کند. این انگل نمی تواند برای مدت طولانی در خارج از بدن انسان زنده بماند و معمولاً از طریق تماس جنسی منتقل می شود.

تریکوموناس واژینالیس چگونه منتقل می شود؟

تریکوموناس واژینالیس از طریق تماس جنسی با فرد آلوده منتقل می شود. این شامل رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی است. این انگل همچنین می‌تواند با استفاده از وسایل جنسی، حوله یا لباس زیر فرد آلوده منتقل شود.
تریکوموناس واژینالیس می تواند هر فردی را که از نظر جنسی فعال است، صرف نظر از سن، جنسیت یا گرایش جنسی، مبتلا کند. با این حال، برخی از عوامل می توانند خطر ابتلا به تریکومونیازیس را افزایش دهند، مانند:

• داشتن شرکای جنسی متعدد
• داشتن رابطه جنسی محافظت نشده
• داشتن سابقه سایر بیماری های مقاربتی
• داشتن سیستم ایمنی ضعیف
• باردار بودن

علائم و نشانه های عفونت تریکوموناس واژینالیس چیست؟

عفونت تریکوموناس واژینالیس بسته به فرد و محل عفونت می تواند علائم و نشانه های مختلفی ایجاد کند. با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به تریکومونیازیس، به ویژه مردان، اصلاً هیچ علامتی ندارند. این بدان معنی است که آنها می توانند ناآگاهانه عفونت را به دیگران منتقل کنند.
هنگامی که علائم ظاهر می شوند، معمولاً در عرض ۵ تا ۲۸ روز پس از قرار گرفتن در معرض انگل ظاهر می شوند.

شایع ترین علائم در زنان

• ترشحات واژن بدبو، سبز- زرد یا خاکستری
• خارش، سوزش یا تحریک واژن
• درد یا ناراحتی در هنگام ادرار یا رابطه جنسی
• خونریزی یا لکه بینی بین پریودها
• درد یا کرامپ زیر شکم

شایع ترین علائم در مردان

• ترشحات شفاف، سفید یا زرد از آلت تناسلی
• خارش، سوزش یا تحریک مجرای ادرار
• درد یا ناراحتی در هنگام ادرار یا انزال
• نیاز مکرر یا فوری به ادرار کردن

عوارض عفونت تریکوموناس واژینالیس در صورت عدم درمان

• افزایش خطر ابتلا یا انتقال HIV و سایر بیماری های مقاربتی
• بیماری التهابی لگن در زنان، که می تواند منجر به درد مزمن، ناباروری یا حاملگی خارج از رحم شود.
• پروستاتیت (التهاب پروستات) یا اپیدیدیمیت (التهاب لوله حامل اسپرم) در مردان که می تواند باعث درد، تب یا ناباروری شود.
• زایمان زودرس، وزن کم نوزاد هنگام تولد، یا عفونت در زنان باردار و نوزادان آنها

تریکوموناس واژینالیس چگونه تشخیص و درمان می شود؟

عفونت تریکوموناس واژینالیس را می توان توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تشخیص داد که در مورد علائم، سابقه جنسی و معاینه فیزیکی سؤال می کند. تشخیص را می توان با گرفتن نمونه مایع از واژن یا مجرای ادرار و آزمایش وجود انگل تایید کرد. این کار را می توان با استفاده از میکروسکوپ، کشت، آزمایش آنتی ژن یا آزمایش DNA انجام داد.
عفونت تریکوموناس واژینالیس را می توان با آنتی بیوتیک هایی مانند مترونیدازول، تینیدازول یا ساترانیدازول درمان کرد. این داروها انگل را می کشند و عفونت را درمان می کنند. این داروها معمولاً به صورت خوراکی یا به صورت تک دوز یا به عنوان یک دوره درمانی برای چند روز مصرف می شوند.

مهم است که دستورالعمل های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی را دنبال کنید و دارو را طبق دستور مصرف کنید. همچنین توصیه می شود هنگام مصرف آنتی بیوتیک ها از مصرف الکل خودداری کنید، زیرا می تواند باعث تهوع، استفراغ یا سردرد شود.
همچنین اطلاع رسانی و درمان شرکای جنسی فرد مبتلا، حتی اگر علائمی نداشته باشند، ضروری است. رعایت این موارد از عفونت مجدد و گسترش بیشتر انگل جلوگیری می کند. توصیه می شود تا زمانی که هر دو طرف درمان را کامل نکرده و علائمی نداشته باشند، از رابطه جنسی خودداری کنید.

چگونه می توان از عفونت تریکوموناس واژینالیس جلوگیری کرد؟

عفونت تریکوموناس واژینالیس را می توان با انجام رابطه جنسی ایمن و معاینات منظم پیشگیری کرد. برخی از اقدامات پیشگیرانه عبارتند از:

• استفاده صحیح و مداوم از کاندوم در هر بار رابطه جنسی
• رعایت مسائل اخلاقی و محدود کردن تعداد شرکای جنسی و وفاداری به یک شریک
• انجام آزمایش و درمان برای بیماری های مقاربتی، به خصوص اگر علائم یا شریک جدیدی دارید و یا رفتار پر خطری داشته اید.
• عدم استفاده از وسایل شخصی و خصوصی دیگران و خوداری از به اشتراک گذاشتن وسایل جنسی، حوله یا لباس زیر با افراد دیگر
• رعایت بهداشت ناحیه تناسلی

جمع بندی

عفونت های منتقله از راه جنسی در صورت عدم درمان می تواند علائم و عوارض ناخوشایندی ایجاد کند. به راحتی قابل تشخیص و با آنتی بیوتیک درمان می شوند. همچنین می توان با انجام رابطه جنسی ایمن و معاینات منظم از آن پیشگیری کرد. اگر فکر می کنید ممکن است به تریکومونیازیس یا هر بیماری مقاربتی دیگری مبتلا شده باشید، دریغ نکنید که با پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید و در اسرع وقت آزمایش و درمان شوید.

---

پیشنهاد مطالعه مطالب بیشتر درخصوص این انگل: