انگل شناسی پزشکی Medical Parasitology
مجله انگل شناسی ایران (Iranian Journal of Parasitology) در شماره Vol 19 No 3 (2024)، مجموعه‌ای از مقالات علمی را منتشر کرده است که به بررسی جوانب مختلف انگل‌شناسی می‌پردازد. این مقالات با هدف ارتقاء دانش علمی و ارائه راهکارهای نوین در زمینه تشخیص و درمان بیماری‌های ناشی از انگل‌ها نگاشته شده‌اند. در این مطلب، خلاصه‌ای از مقالات منتشر شده در این شماره را ارائه می‌دهیم که به بررسی ویژگی‌های ژنتیکی، ساختارهای ایمنی، و روش‌های نوین درمانی می‌پردازند.
- لازم به توضیح است که در خلاصه نویسی مقالات ممکن است خطاهای ناخواسته ای وجود داشته باشد، بنابراین جهت استناد به هر مقاله ابتدا فایل اصلی را مطالعه فرمائید و از محتوای آن اطمینان حاصل کنید.
خلاصه مقالات منتشر شده در شماره Vol 19 No 3 (2024) مجله Iranian Journal of Parasitology
مقاله شماره ۱: نقش پروتئین‌های PUF در انگل‌های TriTryp
عنوان مقاله:
PUF Proteins as Critical RNA-Binding Proteins in TriTryp Parasites: A Review Article
پروتئین‌های PUF به عنوان پروتئین‌های حیاتی متصل‌شونده به RNA در پارازیت‌های TriTryp: یک مقاله مروری
نویسندگان:
Tahereh Taheri, Elaheh Davarpanah, Katayon Samimi-Rad, Negar Seyed
موضوع مقاله:
این مقاله به بررسی نقش پروتئین‌های PUF در تنظیم بیان ژن در انگل‌های تک‌یاخته، با تمرکز بر خانواده تریپانوزوماتیدها، می‌پردازد. هدف اصلی شناسایی اهمیت این پروتئین‌ها در چرخه زندگی انگل و کشف پتانسیل‌های درمانی یا واکسن بر اساس آن‌ها است.
روش‌ها:
• مرور سیستماتیک پژوهش‌های قبلی در زمینه پروتئین‌های PUF.
• استفاده از داده‌های ژنومی و ساختاری برای مقایسه پروتئین‌ها در گونه‌های مختلف انگل‌ها.
نتایج:
• پروتئین‌های PUF نقشی کلیدی در تنظیم ترجمه RNA در مراحل مختلف چرخه زندگی انگل دارند.
• این پروتئین‌ها با اتصال به نواحی ۳′-UTR یا ۵′-UTR در RNA، پایداری و ترجمه RNA را تنظیم می‌کنند.
• تعداد و نوع پروتئین‌های PUF در گونه‌های مختلف انگل‌ها متغیر است و با مراحل زندگی انگل‌ها مرتبط است.
بحث و نتیجه‌گیری:
این پروتئین‌ها به دلیل نقش مهم در تنظیم بیان ژن، اهداف بالقوه‌ای برای توسعه روش‌های درمانی یا واکسن هستند. استفاده از تکنیک‌هایی مانند CRISPR/Cas می‌تواند نقش دقیق این پروتئین‌ها را در مراحل مختلف چرخه زندگی انگل‌ها روشن کند.
مقاله شماره ۲: طراحی واکسن نوین بر علیه لیشمانیا ماژور
عنوان مقاله:
A New Immunogenic Structure of Polyepitopic Fusion against Leishmania major: In Silico Study
ساختار ایمنی‌زای جدیدی از فیوژن پلی‌اپی‌توپیک علیه لیشمانیا ماژور با استفاده از روش‌های ایمونوانفورماتیکی
نویسندگان:
Saeed Pirmoradi, Mohammad Darvish Khadem, Zohre Monjezi, Somayeh Bahrami, Chukwunonso O. Nzelu
موضوع مقاله:
هدف اصلی طراحی و توسعه یک واکسن شبیه سازی شده برای محافظت در برابر بیماری لیشمانیازیس جلدی با استفاده از ابزارهای ایمونوانفورماتیکی و بهینه‌سازی ساختار واکسن برای القای پاسخ ایمنی قوی است.
روش‌ها:
• طراحی اپی‌توپ‌های موثر از پروتئین‌های آنتی‌ژنیک انگل Leishmania major.
• استفاده از روش‌های محاسباتی برای پیش‌بینی خصوصیات ایمنی و ساختار واکسن.
• شبیه‌سازی دینامیک مولکولی برای بررسی پایداری کمپلکس‌های واکسن و گیرنده‌های ایمنی.
• بهینه‌سازی بیان واکسن در میزبان با ابزارهای اصلاح کدونی.
نتایج:
• واکسن طراحی شده دارای اپی‌توپ‌هایی بود که به طور موثر سلول‌های T و B را تحریک می‌کنند.
• شبیه‌سازی‌ها نشان داد که کمپلکس واکسن با گیرنده‌های TLR5 و MHC-I و II پایدار است و پاسخ ایمنی قوی ایجاد می‌کند.
• واکسن پیشنهادی توانایی القای پاسخ ایمنی هومورال و سلولی را داشت و افزایش در تولید سلول‌های حافظه و اینترفرون گاما را نشان داد.
بحث و نتیجه‌گیری:
واکسنی که با استفاده از ابزارهای ایمونوانفورماتیکی طراحی شده است، می‌تواند برای کنترل بیماری Leishmania major موثر باشد و نیاز به آزمایش‌های درون‌کشتگاهی و بالینی دارد. این رویکردها می‌توانند هزینه‌ها و محدودیت‌های روش‌های سنتی آزمایشگاهی را کاهش دهند.
مقاله شماره ۳: ژنوتیپ‌های اکینوکوکوس گرانولوزوس در انسان در شهرستان سبزوار
عنوان مقاله:
Genetic Characteristics of Echinococcus granulosus from Fixed Paraffin-Embedded Tissue Samples in Human Isolates Based on the High-Resolution Melting Point Analysis in Sabzevar, Northeast Iran
ویژگی های ژنتیکی اکینوکوکوس گرانولوزوس از نمونه های بافت ثابت پارافین جاسازی شده در ایزوله های انسانی بر اساس تجزیه و تحلیل نقطه ذوب با وضوح بالا در سبزوار، شمال شرق ایران
نویسندگان:
Hossein Elyasi, Tahmine Farbodnia, Ehsan Javaheri
موضوع مقاله:
این مطالعه به شناسایی ژنوتیپ‌های Echinococcus granulosus در کیست‌های هیداتیدی انسانی با استفاده از روش HRM پرداخته است. هدف اصلی، تعیین الگوهای ژنتیکی و بررسی توزیع میزبان‌های واسط و نهایی برای کنترل بهتر این بیماری بود.
روش‌ها:
• استفاده از نمونه‌های پارافینه انسانی از سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ که به کیست هیداتیدی مبتلا بودند.
• استخراج DNA با استفاده از کیت‌های استاندارد.
• PCR و تحلیل نقطه ذوب (HRM) برای تعیین ژنوتیپ.
• بررسی رابطه بین نوع ژنوتیپ و ارگان آلوده.
نتایج:
• از میان ۳۳ نمونه، DNA کیست در ۲۱ نمونه استخراج شد؛ ۱۹ نمونه از کبد (ژنوتیپ G1، گونه گوسفندی) و ۲ نمونه از مغز (ژنوتیپ G3، گونه بوفالو) بودند.
• ژنوتیپ G1 غالب‌ترین ژنوتیپ با فراوانی ۹۰.۴۸٪ بود.
• ژنوتیپ G3 تنها در ۹.۵۲٪ نمونه‌ها دیده شد و ژنوتیپ G6 در هیچ‌کدام از نمونه‌ها مشاهده نشد.
بحث و نتیجه‌گیری:
استفاده از روش HRM یک روش ساده و سریع برای شناسایی ژنوتیپ‌های مختلف Echinococcus است. الگوهای ژنتیکی انگل در منطقه سبزوار مشابه دیگر نقاط ایران بود. ژنوتیپ G1، عامل اصلی ایجاد کیست‌های هیداتیدی در انسان و دام، می‌تواند اطلاعات مهمی در مورد انتقال بیماری ارائه دهد.
مقاله شماره ۴: اثربخشی نانوامولسیون میلتفوسین در توکسوپلاسموز
عنوان مقاله:
Effectiveness of Miltefosine Nanoemulsion Concerning the Treatment of Acute and Chronic Toxoplasmosis: In Vivo Study
اثربخشی نانوامولسیون میلتفوسین در درمان توکسوپلاسموز حاد و مزمن: مطالعه In Vivo
نویسندگان:
Gholam Reza Valizadeh, Mohammad Mahdi Mahboubian, Amir Housein Maghsood, Fatemeh Mirzaei, Seyedmousa Motavalli Haghi, Faezeh Forooghi Parvar, Mohammad Fallah
موضوع مقاله:
مطالعه به بررسی تأثیر نانوامولسیون میلتفوسین (NEM) بر درمان توکسوپلاسموز حاد و مزمن پرداخته است. هدف، ارائه روش جدیدی برای درمان با تأثیر بالا و عوارض کم‌تر، به ویژه در زنان باردار و نوزادان بود.
روش‌ها:
• تهیه نانوامولسیون با ترکیب تری‌استین، توئین ۸۰ و اتانول.
• استفاده از مدل‌های حیوانی شامل موش و رت برای القای عفونت و ارزیابی تأثیر داروها.
• بررسی تأثیر میلتفوسین نانوامولسیونی (NEM)، سولفادیازین/پیریمتامین (SDZ & PYR)، و میلتفوسین استاندارد (MLF) بر تعداد تاچیزوئیت‌ها و کیست‌های مغزی.
نتایج:
• در عفونت حاد، گروه SDZ & PYR بالاترین نرخ بقای موش‌ها را نشان داد، و پس از آن NEM و MLF قرار گرفتند.
• در عفونت مزمن، NEM کاهش ۵۰٪ در تعداد کیست‌های مغزی و کاهش ۲۱٪ در اندازه کیست‌ها را نشان داد. در مقایسه، SDZ & PYR و MLF تنها کاهش‌های جزئی نشان دادند.
• بررسی‌های بافت‌شناسی نشان داد که NEM تأثیر قابل‌توجهی در بهبود وضعیت بافت‌های کبد، طحال و مغز نسبت به سایر داروها داشت.
بحث و نتیجه‌گیری:
نانوامولسیون میلتفوسین با عبور مؤثر از سد خونی مغزی (BBB) و کاهش تعداد و اندازه کیست‌ها، یک گزینه امیدوارکننده برای درمان توکسوپلاسموز مزمن است. این روش نیازمند مطالعات بیشتر و تأیید بالینی می‌باشد.
مقاله شماره ۵: شیوع کرم‌های گوارشی در طیور آزاد زابل
عنوان مقاله:
The Prevalence of Infection with Gastrointestinal Helminths in Free-Range Poultry of Zabol, Iran
بررسی شیوع آلودگی به کرم های گوارشی در طیور آزاد زابل
نویسندگان:
Faezeh Sadeghi, Narges Lotfalizadeh, Javad Khedri, Hassan Borji
موضوع مقاله:
هدف مطالعه بررسی شیوع و تنوع انگل‌های دستگاه گوارشی در مرغ‌های بومی آزادزی در منطقه زابل بود. این تحقیق به ارتباط میان رفتار جست‌وجوی غذا و آلودگی به انگل‌ها می‌پردازد.
روش‌ها:
• نمونه‌گیری از ۱۶۰ مرغ بومی آزادزی در بازه ۲۰۲۲-۲۰۲۳.
• بررسی دستگاه گوارشی مرغ‌ها با استفاده از میکروسکوپ و تکنیک‌های رنگ‌آمیزی مخصوص (مانند استون‌کارمین).
• طبقه‌بندی انگل‌ها بر اساس کلیدهای تاکسونومیک.
نتایج:
• از ۱۶۰ مرغ مورد بررسی، ۹۲ مورد (۵۷.۵٪) به انگل‌های گوارشی آلوده بودند.
• شیوع انگل‌های سستود (۴۰٪) بیشتر از نماتودها (۱۰٪) بود.
• آسکاریدیا گالی (۱۰٪) و ریلِتینا تتراگونا (۳۳.۱۲٪) شایع‌ترین نماتود و سستود بودند.
بحث و نتیجه‌گیری:
این پژوهش نشان داد که آلودگی بالای انگل‌های گوارشی در مرغ‌های آزادزی منطقه زابل می‌تواند باعث کاهش بهره‌وری و سلامت آن‌ها شود. اتخاذ استراتژی‌های کنترل انگل و بهبود شرایط بهداشتی ضروری است.
مقاله شماره ۶: رفتار تغذیه‌ای پشه ناقل مالاریا در منطقه خیبر (پاکستان)
عنوان مقاله:
Feeding Behavior and Plasmodium Detection in Anopheles stephensi, a Malaria Vector in District Khyber, Khyber Pakhtunkhwa, Pakistan
رفتار تغذیه و تشخیص پلاسمودیوم در آنوفل استفنسی، ناقل مالاریا در ناحیه خیبر، خیبر پختونخوا، پاکستان
نویسندگان:
Mahnoor Arif, Syed Basit Rasheed, Habib Ullah, Tawaf Ali Shah, Faiz Ur Rehman, Turki M. Dawoud
موضوع مقاله:
مطالعه به بررسی رفتار تغذیه‌ای پشه Anopheles stephensi، نقش آن در انتقال مالاریا و ترجیحات میزبان این پشه در منطقه خیبر پاکستان می‌پردازد.
روش‌ها:
• جمع‌آوری ۷۴۶۲ نمونه پشه بین مارس تا سپتامبر ۲۰۲۱ و شناسایی ۱۶۷۴ نمونه از گونه Anopheles stephensi.
• استخراج DNA از نمونه‌های تغذیه‌شده و انجام PCR برای تعیین منابع تغذیه و شناسایی انگل‌های مالاریا (Plasmodium falciparum و Plasmodium vivax).
نتایج:
• ۷۳٪ نمونه‌ها از خون گاو، ۲۰٪ از خون انسان و ۷٪ از خون مرغ تغذیه کرده بودند. هیچ نمونه‌ای خون سگ نداشت.
• دو نمونه مثبت برای انگل Plasmodium vivax شناسایی شد، در حالی که هیچ موردی از Plasmodium falciparum دیده نشد.
بحث و نتیجه‌گیری:
پشه Anopheles stephensi در منطقه خیبر ترجیح تغذیه‌ای مختلط (انسان و گاو) دارد و نقش مهمی در انتقال Plasmodium vivax دارد. مدیریت محیطی، کنترل منابع تولیدمثل و تعامل اجتماعی برای کاهش انتقال مالاریا در این منطقه ضروری است.
مقاله شماره ۷: شیوع عفونت استرونژیلوئیدس استرکورالیس در بیماران هیپرلیپیدمی
عنوان مقاله:
Seroprevalence of Strongyloides stercoralis Infection in Patients with Hyperlipidemia: A Case-Control Study
شیوع سرمی عفونت Strongyloides stercoralis در بیماران مبتلا به هیپرلیپیدمی: مطالعه مورد-شاهدی
نویسندگان:
Mohammad Amin Sari, Paridokht Karimian, Eshrat Beigom Kia, Mehdi Mohebali, Amirhossin Aghakhani, Enayat Darabi, Zohreh Fakhrieh Kashan
موضوع مقاله:
هدف این پژوهش بررسی شیوع سرمی آنتی‌بادی Strongyloides stercoralis در بیماران مبتلا به هایپرلیپیدمی و ارتباط آن با پروفایل لیپیدی خون است.
روش‌ها:
• مطالعه‌ی مورد-شاهدی بر روی ۲۱۰ بیمار (۱۰۵ بیمار مبتلا به هایپرلیپیدمی و ۱۰۵ فرد بدون هایپرلیپیدمی).
• اندازه‌گیری شاخص‌های لیپیدی (TG، CHOL، LDL، HDL و VLDL) و آزمایش آنتی‌بادی IgG با روش ELISA.
• تحلیل آماری با استفاده از نرم‌افزار Stata نسخه ۱۷.
نتایج:
• شیوع عفونت Strongyloides stercoralis در گروه هایپرلیپیدمی ۴.۷۶٪ و در گروه شاهد ۰.۹۵٪ بود.
• کاهش سطح TG و VLDL با شیوع عفونت ارتباط معناداری داشت (P = 0.034)، اما سایر شاخص‌های لیپیدی ارتباط معناداری نشان ندادند.
• تماس با سگ‌ها نیز به‌طور معناداری با عفونت مرتبط بود (P = 0.001).
بحث و نتیجه‌گیری:
نتایج نشان داد که بیماران مبتلا به هایپرلیپیدمی در معرض خطر بیشتری برای عفونت Strongyloides stercoralis قرار دارند. تحقیقات بیشتر برای بررسی نقش حفاظتی لیپیدها و همچنین بررسی پتانسیل زئونوز این انگل پیشنهاد می‌شود.
مقاله شماره ۸: شیوع لیشمانیوز جلدی در اتیوپی
عنوان مقاله:
Case Notification of Cutaneous Leishmaniasis at Different Elevations in the North-Central Ethiopia from 2018 To 2022
اعلام مورد لیشمانیوز جلدی در ارتفاعات مختلف در شمال مرکزی اتیوپی از ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲
نویسندگان:
Bizuayehu Gashaw, Endalew Yizengaw, Endalkachew Nibret, Addisu Workineh, Feleke Tilahun
موضوع مقاله:
این مطالعه به بررسی ویژگی‌های بالینی و توزیع مکانی لیشمانیوز جلدی در مناطق مرتفع شمال‌مرکزی اتیوپی پرداخته و هدف اصلی آن شناسایی نواحی اندمیک و بررسی الگوهای توزیع بیماری است.
روش‌ها:
• نوع مطالعه: مرور گذشته‌نگر با داده‌های بیمارستان بورومدا از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲.
• داده‌ها شامل سن، جنسیت، نوع بیماری، تاریخ درمان، اندازه ضایعه و شرایط محیطی بودند.
• استفاده از آزمون آماری کای اسکوئر و نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۳ برای تحلیل داده‌ها.
نتایج:
• میانگین سنی بیماران ۲۴.۸ سال با بیشترین شیوع در گروه سنی ۱۶-۳۰ سال بود.
• ۶۹٪ از موارد لیشمانیوز جلدی موضعی (LCL) و ۳۱٪ از موارد لیشمانیوز جلدی مخاطی (MCL) بودند.
• بیماری بیشتر در مردان دیده شد (۶۸٪) و این تفاوت از نظر آماری معنادار بود (P < 0.05).
• شیوع بیماری با ارتفاع مرتبط بود؛ بالاترین میزان شیوع در مناطق بالاتر از ۲۳۰۰ متر مشاهده شد.
بحث و نتیجه‌گیری:
این مطالعه نشان داد که لیشمانیوز جلدی در مناطق مرتفع شمال‌مرکزی اتیوپی به‌طور چشمگیری متمرکز است. عوامل محیطی و توزیع ناقلین، نظیر Phlebotomus longipes، تأثیر قابل توجهی بر الگوهای توزیع بیماری دارند. برای کنترل بیماری، تأسیس سیستم‌های نظارتی و ارزیابی برنامه‌های درمانی توصیه می‌شود.
مقاله شماره ۹: دیروفیلاریازیس تناسلی، گزارش موردی نادر
عنوان مقاله:
Dirofilariasis in Male Genitalia: A Case Report and Literature Review
دیروفیلاریازیس در دستگاه تناسلی مردانه: گزارش موردی
معرفی نویسندگان:
Rūta Žulpaitė, Aušvydas Patašius, Julius Drachneris
موضوع مقاله:
این مطالعه به بررسی یک مورد نادر از دیروفیلاریازیس تناسلی در مردان پرداخته است که توسط گونه‌های Dirofilaria repens ایجاد شده و به عنوان یک زئونوز تشخیص داده شده است.
روش‌ها:
• شرح موردی: بیمار ۴۲ ساله با یک ندول زیرجلدی ۱ سانتی‌متری در اسکروتوم که به مدت ۴ ماه بدون درد بود.
• تشخیص نهایی از طریق تحلیل هیستوپاتولوژی بافت ندول پس از جراحی انجام شد.
• بررسی داده‌های پیشین در مورد دیروفیلاریازیس تناسلی در اروپا و تحلیل مقایسه‌ای موارد.
نتایج:
• نمونه هیستوپاتولوژی نشان‌دهنده بقایای یک نماتود بالغ با ویژگی‌های گونه‌های Dirofilaria بود.
• بیمار بدون نیاز به درمان بیشتر به سرعت بهبود یافت.
• این مورد دومین گزارش از دیروفیلاریازیس تناسلی در لیتوانی و یکی از ۳۰ مورد ثبت شده در اروپا است.
بحث و نتیجه‌گیری:
دیروفیلاریازیس تناسلی یک بیماری نادر است که اغلب به‌اشتباه به‌عنوان تومور خوش‌خیم یا بدخیم تشخیص داده می‌شود. جراحی به‌عنوان درمان اصلی توصیه می‌شود. افزایش آگاهی در مورد این بیماری و استفاده از روش‌های تشخیصی پیشرفته، مانند PCR، برای شناسایی دقیق انگل، ضروری است.
مقاله شماره ۱۰: عفونت گونژیلونما در انسان، یک مورد نادر
عنوان مقاله:
Human Infection with the Nematode Gongylonema sp.: A Case Report from Bulgaria
عفونت انسان با نماتد Gongylonema sp: گزارش موردی از بلغارستان
نویسندگان:
Dimitar Vuchev, Galya Popova, Maya Tomova
موضوع مقاله:
گونژیلونماتوزیس، عفونتی نادر ناشی از نماتود Gongylonema، معمولاً در دستگاه گوارشی پستانداران رخ می‌دهد. این مقاله به بررسی یک مورد نادر انسانی در بلغارستان پرداخته است.
روش‌ها:
• بیمار: زنی ۲۴ ساله که پس از مشاهده یک توده نخ‌مانند در مخاط دهانی، آن را به‌طور دستی خارج کرده است.
• شناسایی نماتود: بررسی‌های میکروسکوپی برای شناسایی ویژگی‌های مورفولوژیکی نماتود انجام شد.
• درمان: تجویز آلبندازول به مدت ۳ روز برای پیشگیری از وجود احتمالی نماتودهای بیشتر.
نتایج:
• نماتود به عنوان Gongylonema sp شناسایی شد. طول کرم حدود ۳۰ میلی‌متر بود و ویژگی‌های مورفولوژیکی خاصی مانند ردیف‌های طولی بر روی کوتیکول آن مشاهده شد.
• بیمار هیچ علائم دیگری نداشت و پس از برداشتن کرم بهبودی کامل یافت.
• این ششمین مورد گزارش‌شده از این عفونت در بلغارستان بود.
بحث و نتیجه‌گیری:
گونژیلونماتوزیس بیماری نادری است که معمولاً از طریق مصرف سبزیجات یا آب آلوده به لاروها منتقل می‌شود. این بیماری می‌تواند به اشتباه با بیماری‌های دیگری مانند عفونت‌های قارچی یا روان‌پریشی اشتباه گرفته شود. افزایش آگاهی پزشکان برای تشخیص دقیق و درمان مناسب این عفونت ضروری است.
مقاله شماره ۱۱: تریپانوزومیازیس در سگ روتوایلر، گزارش موردی
عنوان مقاله:
Occurrence of Trypanosoma evansi Infection in Rottweiler Dog from Cauvery Delta Region of Tamil Nadu, India: A Case Report
وقوع عفونت Trypanosoma evansi در سگ روتوایلر از منطقه کووری دلتای تامیل نادو، هند: گزارش موردی
نویسندگان:
Velusamy Rangasamy, Latchumikanthan Annamalai, Vijayasarathi Matheri Kanniappan, Saravanan Mani, Babu Prasath Natarajan, Prabu Ponnachipudur Chinnaswamy, Alagesan Alagersamy
موضوع مقاله:
این مطالعه به بررسی یک مورد تریپانوزومیازیس در سگ روتوایلر پرداخته است. هدف، تشخیص و مدیریت درمانی این عفونت خون‌انگلی در یک سگ بالغ می‌باشد.
روش‌ها:
• بررسی بالینی شامل معاینه فیزیکی، سونوگرافی، و اکوکاردیوگرافی.
• تحلیل خونی شامل تست‌های هماتولوژیک و بیوشیمیایی.
• تأیید مولکولی گونه Trypanosoma evansi با استفاده از PCR و تعیین توالی ژنتیکی.
• درمان با دیمینازن استیورات و پشتیبانی دارویی.
نتایج:
• علائم بالینی شامل تب بالا، کم‌خونی شدید، لنفادنوپاتی، اسپلنومگالی و رنوماگالی بود.
• آنالیز خونی کاهش شدید هموگلوبین و گلوکز، افزایش اوره و کراتینین را نشان داد.
• تشخیص تریپانوزومیازیس با مشاهده انگل در فیلم خونی و تأیید PCR صورت گرفت.
• با وجود درمان، سگ به دلیل نارسایی چندگانه اندام‌ها دو روز پس از پذیرش جان خود را از دست داد.
بحث و نتیجه‌گیری:
تشخیص زودهنگام و درمان به‌موقع تریپانوزومیازیس برای جلوگیری از عوارض شدید و مرگ ضروری است. یافته‌ها نشان‌دهنده لزوم استفاده از تکنیک‌های مولکولی برای شناسایی دقیق‌تر گونه‌های Trypanosoma در سگ‌ها می‌باشد.
مقاله شماره ۱۲: عوامل محیطی مؤثر بر کریپتوسپوریدیوم در جنوب شرقی ایران
عنوان مقاله:
Occurrence and Environmental Factors Associated with Cryptosporidium in South-Eastern Iran
وقوع و عوامل محیطی مرتبط با کریپتوسپوریدیوم در جنوب شرقی ایران
نویسندگان:
Reza Shahraki, Mahdi Rezaei, Mansour Dabirzadeh
موضوع مقاله:
هدف اصلی این پژوهش بررسی شیوع کریپتوسپوریدیوم و عوامل محیطی مؤثر بر آن در استان سیستان و بلوچستان ایران است.
روش‌ها:
این مطالعه از آوریل ۲۰۲۱ تا اوت ۲۰۲۲ انجام شد. نمونه‌های آب از شهرهای زاهدان و زابل جمع‌آوری شد. نمونه‌برداری تصادفی از ۸۰ مکان مختلف شامل آب‌های سطحی، آب لوله‌کشی، آب معدنی، آب چاه و فاضلاب صورت گرفت. روش‌های مورد استفاده شامل فیلتر کردن نمونه‌ها و شناسایی اووسیست‌ها با استفاده از روش زیل-نیلسن اصلاح‌شده بود.
نتایج:
از مجموع ۱۸۰ نمونه آب، ۳۵ نمونه مثبت برای اووسیست‌های کریپتوسپوریدیوم بودند. بیشترین شیوع در pH برابر با ۷ مشاهده شد و رابطه معناداری بین دما و وجود اووسیست‌ها در دماهای بین ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد وجود داشت (P<0.001).
بحث و نتیجه‌گیری:
یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که عوامل محیطی مانند pH و دما تأثیر قابل توجهی بر شیوع کریپتوسپوریدیوم دارند. این نتایج می‌تواند در بهبود روش‌های درمان آب و بهداشت عمومی مؤثر باشد.
جمع بندی
در این شماره از مجله Iranian Journal of Parasitology ، مقالات متنوعی ارائه شده‌اند که هر یک به بررسی جنبه‌های خاصی از انگل‌شناسی پرداخته اند. از جمله می‌توان به بررسی پروتئین‌های PUF در انگل‌های تریپانوزوما، طراحی واکسن‌های نوین علیه لیشمانیا، و شناسایی ژنوتیپ‌های اکینوکوکوس گرانولوزوس اشاره کرد. نتایج این تحقیقات نشان‌دهنده اهمیت بالای پژوهش‌های علمی در زمینه انگل‌شناسی و ضرورت توجه به روش‌های نوین درمانی و پیشگیری از بیماری‌ها هستند. این مقالات می‌توانند به عنوان مبنایی برای تحقیقات آینده و توسعه راهکارهای درمانی مؤثرتر در مقابله با بیماری‌های ناشی از انگل‌ها مورد استفاده قرار گیرند.
برای مطالعه بیشتر، می‌توانید به لینک‌های مربوط به هر مقاله مراجعه کنید.
